การให้ความเคารพและการรักษาเกียรติของผู้ให้กำเนิดและบุคคลสำคัญของครอบครัวนั้น เป็นซุนนะฮ์ (แบบฉบับ) ทางศาสนา และเป็นคำสั่งจากพระผู้เป็นเจ้า การรู้จักสิทธิ์ ความกตัญญูและการขอบคุณต่อความเหนื่อยยากและการให้บริการของบิดามารดานั้น เป็นเครื่องชี้ถึง “การเจริญเติบโตทางปัญญา” และ “ความสมบูรณ์ทางอารมณ์” (สามัญสำนึก)
ลูก ๆ นั้นจะเรียนรู้และหล่อหลอมมารยาททางความประพฤติ วิธีการในการปฏิสัมพันธ์ต่อผู้อื่นและวัฒนธรรมทางสังคมจากผู้ปกครองของตนเอง
หาก “เมล็ดพันธุ์ของมารยาท” ถูกปลูกลงในพื้นดินแห่งหัวใจของลูก ๆ มันก็จะให้ผลในอนาคต
ท่านอิมามอะลี (อ.) กล่าวว่า :
بِـرُّوا آباءَكُمْ يَبِـرُّكُمْ أَبْنـاؤُكُمْ
“จงทำดีต่อต่อบิดา (มารดา) ของพวกท่าน แล้วลูก ๆ ของพวกท่านก็จะทำดีต่อพวกท่าน” (1)
เมล็ดพันธ์ของมารยาทที่ถูกปลูกและต้นอ่อนของความดีงามที่เจริญเติบโตขึ้นนี้ บางครั้งก็เกิดขึ้นโดยทางอ้อม หากเราเป็นผู้ที่ไม่อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่แสดงความเคารพให้เกียรติและทำดีต่อบิดามารดาของเรา แล้วลูกหลานของเราจะเรียนรู้ได้จากที่ใดเล่าว่าพวกเขาจำเป็นต้องแสดงมารยาทที่ดีงาม อ่อนน้อมถ่อมตนและแสดงความเคารพให้เกียรติต่อบิดามารดาของพวกเขา?
หากลูก ๆ เห็นบิดามารดาของตนเคารพให้เกียรติและปฏิบัติดีต่อปู่ ย่า ตา ยาย ของพวกเขา และถือว่าการกระทำเหล่านั้น เป็นส่วนหนึ่งจาก “อิบาดะฮ์” (การเคารพภักดีและเชื่อฟังต่อพระผู้เป็นเจ้า) แล้ว พวกเขาจะเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ และจะปฏิบัติเช่นเดียวกันนั้นกับบิดามารดาของตน
ดังนั้นหากต้องการให้ลูก ๆ กตัญญูและทำดีต่อพวกท่าน ก็จำเป็นที่พวกท่านจะต้องแสดงความกตัญญูและทำดีต่อบิดามารดาของท่านก่อน!
แหล่งที่มา :
(1) ฆุร่อรุ้ลหิกัม, เล่มที่ 3, หน้าที่ 267
บทความโดย : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ
Copyright © 2024 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่